Wednesday, December 1, 2010

Tumikim ako ng demonyo

         

          Sa totoo lang hesistant ako i-blog ang naging buhay ko with Marvin. Siguro in denial pa din ako dahil pumatol ako sa isang taong muntik nang sumira sa pagkatao ko.
         Akala ko isa siyang anghel na bumaba mula langit ngunit maling-mali ako. Isa pala siyang demonyong unti-unting gumigising para sirain ang buhay ko.
         Matapos kong tuldukan ang relasyon nmin ni “Ronan”, nakilala ko si Marvin. Nakikita ko lang siya dati kasama ang bagong salta sa compound ng kamag-anak namin. Si Carlo, siya ang bagong salta, obviously siya ang bagong iniuwi ng pinsan kong bading. Matindi talaga ang pinsan kong yun, halos buwan-buwan may bagong lalaki na tine-take home mula Maynila. Ngayon si Carlo, sinamantala ang absence ng pinsan ko kaya naglandi at naging BF si Marvin.
         Nagkataon naman na natipuhan ako ni Marvin kaya nkipagbreak siya kay Carlo at ako ang syinota niya.
        Kinuha niya kasi ang number ko bigla at ako naman na tigang pumatol isang gabi sa kanya. May itsura din sya, maputi at maangas ang dating.
        Nagulat ako sa haba ng titi niya, mga 9 inches din yon, mataba at kaya niyang palakihin ang ulo na parang small sized apple.
        Masuka-suka ako tuwing chinuchupa ko siya, sagad sa throat kasi ang gingawa ko habang nasa 69 position kami. Magaling din sya sumubo.
        Na-fuck niya ako, at na-fuck ko din siya. At msasabi ko na da best ang feeling pag siya ang nkapatong habang nakapasok ang titi ko sa puwet niya. Npapaungol ako sa tuwing taas baba niyang iginigalaw ang pwetan niya hanggang sa pumutok ang mainit na katas ko sa loob niya.
        Ngunit gaya nga ng sabi ko, isa siyang demonyo. Nung una bait-baitan ito, at sweet dahil lagi akong binubusog sa mga pagkaing masasarap at sa mga pambobola niya.
        Nagising na lamang ako isang araw na naging sunud-sunuran ako sa kanya dahil mahal ko siya. Magaling siyang mangblackmail, magpaawa-effect, mangonsensya (when in fact  walang sapat na dahilan), magpaikot ng sitwasyon at mambilog ng ulo.
       Lagi nyang sinasabi n hindi ko mabibilog ang ulo niya. Minsan nagpanting ang tenga ko dahil sabi niya “Alam mo kaya binibigyan kita ng mga foods at gift kasi parang investment yan, di magtatagal ako naman ang makikinabang sayo”, ang sabi ng demonyong Marvin.
        Ewan ko ba kung nagbulag-bulagan or nagbingi-bingihan ako sa sinabi niya, pero ngayon ko lang napagtagpi-tagpi ang lahat.
       Dumating sa puntong, pati mga maliliit na bagay ay napag-aawayan namin, ultimo debate sa movies na sabay naming pinapanuod ay inaaway niya ako tuwing natatalo siya sa debate.
       Nasampal na niya ako dahil sa walang kwentang cellphone housing dahil ayaw ko itong gamitin, binasagan na din ako sa aking harapan ng bote ng pabango.
       Tinusok na din niya ang aking braso ng patalim dahil sa walang kwentang bagay.
       Maraming gabi na din akong nakakatulog na may sama ng loob dahil sa kanyang pang-aaway na sa huli ay nauuwi sa pagbabati at ako pa ang may kasalanan.
       Pero sa bawat demonyong ating nakakalaban, nariyan ang Diyos.
       Sa awa ni God, gumawa siya ng twist sa pagsasama namin ni Marvin. Isang araw kinailangan ni Marvin na tumira sa probinsya ng tito niya dahil ito daw ang magpapaaral sa kanya. Tuwang-tuwa ako sa  desisyong iyon dahil alam kong ito ang magbibigay ng space at time sa amin.
        Pero ang twist na iyon ay simula lang pala ng ibang kabanata ng masasakit na alaala. Patuloy kami sa communication, which is alam naman natin na essential sa isang relasyon. Ngunit hindi ako naging masaya, lagi kaming nag-aaway dahil sa mga pagdududa at pagseselos niya.
        Kaya gumawa ako ng paraan para makawala ako sa kademonyohan niya.
        May nakilala akong lalaking matagal ko ng nakikita at inaamin kong crush ko siya dati pa.
        Nagulat ako dahil type din daw niya ako. Nagsex kami sa tinutuluyan niya at nagtagal ito ng ilang weeks.
        Ngayon, ito ang pagkakataon ko para makaganti kay Marvin. Hindi awa at konsensya ang bumalot sa akin kundi poot at paghihiganti dahil sa unti-unti niyang pagdurog sa puso at pagkatao ko.
        “Oo, may iba na ako!” nanginginig kong sambit sa kanya matapos kong sabihin na ayaw ko na sa kanya, ayaw ko na sa relasyong iyon.
        Tama ako. Iyon ang dumurog sa kanya. Siya din ang nagmukhang tanga at kawawa. Gumapang siya papalapit sa akin pero itinaboy ko siya na parang hayop.
        Dali-dali siyang umuwi at naki-usap, nagmaka-awa sa akin. Pero hindi na ako yung dating taong binuo niya para maging isang aso na bumubuntot at sumusunod sa mga ipapagawa niyang tricks.
        Ipinalasap ko din sa kanya ang mga gabing  umiiyak ako dahil sa sama ng loob.
        Nagawa din niyang magmaka-awa na parang alipin.
        Inilugmok ko din ang pagkatao niya gaya ng pagyurak niya sa pagkatao ko.
        Ilang beses man niya ako sinubukang  takutin na kesyo sisiraan niya ako sa mga taong rumerespeto sa akin, nanindigan ako, naging matapang akong humarap at naging handa sa anumang gagawin niya. Tumahimik lang ako pero nakahandang lumaban.
        Pero sinong nagwagi? Ako! Hindi ako papayag na sisiraan niya ang tulad ko. hindi ako ppayag na gagawin lamang iyon ng isang basura sa akin.
        Natuto na ako, and I have the guts to wave my pride up high. Hindi na ako papatol sa gaya niyang demonyong basura na lalamon lang sa personality kong optimistic of having a good future kahit pa 9 inches ang etits niya. Pwe!

5 comments:

  1. It was a disaster from the get-go. Nobody has the right to torture you (mentally, physically and emotionally) unless ikaw mismo ang magbibigay ng permission sa kanila para gawin yun.

    But I'm happy na wala ka na sa relasyon na yan.

    Smile. Love. Peace!

    Kampai!

    ReplyDelete
  2. yun lang nagmahal kaw..T_T

    masakit, pero it's good na maging matapang
    lalo na na mali siya..

    ok lang yan live layp and enjoy lab heheh ^^

    ReplyDelete
  3. @m2mtripper.wordpress.com, yah indeed, t'was disaster, felt like my world got crushed. maybe i just gave too much love that's why i was blinded of all the abuses i got. thanks ha,,, i continue to smile, love and enjoy the peace that we always aspire. kampai bro!

    @pongpong pagong, yeah! that's right, mali ang minahal ko hahah., xempre i have to have courage,, nagising ako sa isang bangungot eh.
    tnx,,, hihihi

    ReplyDelete
  4. wow i admire your courage... congratulations!!!

    i was in almost the same situation before

    pero parang hindi pa ako natututo...

    i still miss him inspite of all things i've been thru with him

    read my blog

    any advice?

    ReplyDelete
  5. @Ewan , tnx ,,, advice? i think you should learn to love yourself more. pride is important too. know your rights of course,, .. and i think it wouldnt be called love if you both have no respect for each other. :) ok il read ur blog...

    ReplyDelete